- 1.Messi ve Otizm
- 2.Otizm Şifacıları
- 3.Aspergerli Aktivist Greta
- 4.“Dizilerde oluyor” Deyip Geçmeyin, Hayat Kadar Gerçek!
- 5.OSB Tedavi Alternatifleri: Şarlatanlık Mı, Mucize Mi?
- 6.Mehmetçik İlkokulu’nda Neler Oldu?
- 7.Aşı Otizm Yapıyor! (mu?)
- 8.Otizmin farkında, Alper’in yanındayız.
- 9.Koronavirüs ve Karantinada Yaşam
- 10.Süreç yavaş olabilir. Ama pes etmek, hızlandırmayacak.
- 11.Karantina Gezi Rehberi – Yurtiçi
- 12.Babalar Günü ve Özel Babalara 5 Öneri
- 13.Yeni Normal ve Özel Bireyler
- 14.Dürtü kontrol bozukluğu
Birkaç gündür dünya Aspergerli aktivist Greta Thunberg’i konuşuyor. Greta geçtiğimiz günlerde Birleşmiş Milletler İklim Zirvesinde konuşma yaptı. Yaptığı konuşmanın sertliğiyle tüm dünyayı şoke etti.
Peki Greta’nın konuşması neden bu kadar ateşliydi?
Bunun için asperger belirtilerini hatırlamamız gerekiyor.
“Bir iki konuda aşırı ilgili olup detaycı olabilirler.
Sevdiği konularda aşırı konuşur, tek taraflı sohbete dalarlar.”
Aspergerli bireyler yaşadıkları sendrom sebebiyle ilgi duydukları konuyu takıntı derecesinde sahiplenirler. Hayatlarının merkezine alırlar. Ne konuda konuşursanız konuşun, sohbeti kendi konularına getirirler.
Greta’nın aktivist olması etik mi?
Elbetteki yetişkin bir birey olduğunda Greta istediği konular üzerine yoğunlaşabilir. Ancak, hem yaşı bu kadar küçükken, hem de özel durumu göz önünde bulundurulduğunda Greta’nın aktivist olarak ön plana çıkarılması etik değildir. Her hangi bir aktivist, uğruna savaştığı bir konuyu bir kenara bırakıp gece uyuyabilir, arkadaşlarıyla vakit geçirebilir. Ama Greta gibi henüz duygusal olgunluğunu tamamlamadığı küçük bir yaşta bunu yapması zor.
Zaten Greta’nın bir kaç yıl öncesine kadar depresyon ve anoreksiya ile savaştığı da belirtiliyor. Bu da duygusal olarak ne kadar hassas olduğunu ve ilgi alanlarını ne kadar içselleştirebileceğini gösteriyor.
Elbetteki Greta’nın sözleri doğruydu fakat ifade biçimi ve kullandığı kelimeler henüz böyle önemli günlerde konuşmacı olmak için yeterli olgunlukta olmadığını kanıtlar nitelikteydi.
Sonuç olarak;
Bizim görüşümüz ise böyle özel bir durumu olan bir çocuğun, dünyanın yokoluşunu bu kadar içten ve ateşli bir şekilde düşünmesine izin vererek ruhunu örselemenin, doğru olmadığı yönünde. Ayrıca bir çocuğun okulda olması gereken zamanda, ailesinin, onu okul yerine konuşmaya getirmesi de çok sorumlu bir davranış olarak görünmüyor.
Çocuklara, çocuk olmaları ve yaşlarına uygun etkinlikte yer almaları için izin vermeliyiz. Böyle ciddi konuları düşünmek için önlerinde uzun yıllar olacak.